Páginas

1134: O dilema ansotano

 

Si Sancho Ramírez heba auníu Pamplona ta Aragón y establecíu a capital en Jaca, os fillos suyos Pedro I y Alfonso I prencipioron a reconquista de a tierra baja con o apoyo de os pamploneses. O primero ganó Huesca en a batalla de l'Alcoraz, féndola nueva capital, y Alfonso I o Batalladó faría o mesmo dimpués al reconquistá Zaragoza. Aragón dejó de sé un reino pirenáico.

Pedro I y Alfonso I el Batallador

L'año 1134 surtió una crisis tremenda al morí Alfonso I o Batalladó guerriando con os moros en Fraga, ya que o rey no teneba fillos y en o testamento dejaba a mayó parte de as posesións que teneba ta Orden de o Temple. Os nobles y mainates de Aragón no estioron de acuerdo, se reunioron en Jaca y esligioron como rey de Aragón a Ramiro II, sobrino de Alfonso. Por otro láu, os nobles y mainates de Navarra proclamoron como rey de Navarra a García Ramírez, otro sobrino de Alfonso.

De ixa traza, o territorio de Navarra se separó de Aragón y tornó a sé un reino independiente. Pero a muga entre os dos reinos no estaba clara ni muito menos. A Val de Ansó, que de primeras heba siú asignada ta Aragón, la reclamoron os navarros, no sin razón, argumentando que Ansó, chunto con Roncal, heba síu parte de o Reino de Pamplona dinantes de a creación de o Reino de Aragón.

Punta o Forato

Punta o Forato, muga entre Ansó y Roncal

Os ansotanos se vioron en a tesitura de tené que eslegí entre Navarra, con a que manteneban muitos lazos, y Aragón, o reino de o que Ansó heba síu a cuna. Al final, Ansó se mantenió de o láu aragonés, y en 1169 o rey de Aragón Alfonso II li otorgó o fuero de Ansó, todo un precedente en o dreito pirenáico. Ansotanos y roncaleses, tan auníus como heban estáu siempre, siguioron siendo güenos vecinos, pero en dos reinos que ya no tornarían a rechuntase hasta os tiempos de os Reys Católicos, en 1512.

No hay comentarios:

Publicar un comentario