Compairé fue uno de os que más retrató a os ansotanos, y alguna de as fotos suyas son ya parte de nusotros. Las hemos veito una rabera ocasións, pero no por ixo deja de fé goyo contemplalas, como ista de o "Carasol en Ansó", de a puerta Notario:
O iste hombre labrando en Cubilarrola con dos caballerías, con o lugá de fondo:
Ísta sacada dende a Fuen Alta, con as casas bajo o fumo u boira:
Fendo queso:
U ista otra de Pascuala, de a que a cámara se encaprichaba:
Todas joyas de o pasáu ansotano...
Esas personas estaban hablando en ansotano no hace tanto tiempo (menos de 100 años). ¿Cómo tenemos tan poca vergüenza de habernos dejado (casi) morir el Aragonés de nuestros antepasados y quedarnos tan panchos? ////////Ixas presonas yeran fablando en ansotano no fa tanto tiempo. Paraz l'oído y encara podez sentir-los. ¿Cómo tenemos tan poca vergüenza de habernos dejau amortar (casi morir) la fabla de nuestros abanpasatos (antepasados) y quedar-nos tan panchos? ////////
ResponderEliminar