L'año 80, o Grupo Alto Aragón de Jaca nos sorprendeba a tos sacando un disco que tenió ésito a escape: "En recuerdo a unas vals". Trayeba una docena cancións, y a que lo ubriba no yera otra que a jota de Ansó. Ísta yera a portada:
A no tardá, en a mayó parte casas ansotanas se heba cumpráu o caset, que yera o que se teneba antonces pa escuitá musica, ¡y gracias!, y así estiemos escuitándolo una y otra vegada. Jotas, palotiáus, albadas, boleros, o villano, San Lorenzo... O disco teneba una miqueta de todo y yera muito entreteníu.
A jota de Ansó se pilló luego en Casa Villa pa fé os pregóns que antis feba tío Aguacil, y de ixa traza ixe soníu pasó a formá parte de o día a día ansotano, fendo que estiéramos tos atentos al sentilo pa escuitá o que anunciaban:
O gran aragonés filólogo, etnólogo, maestro y cura jacetano, Rafael Andolz, trató con gracia asuntos ansotanos en os "Ditos de l'Altoaragón", artículos que salioron publicáus en a Nueva España, o que hoy ye o Diario l'Alto Aragón. Trató o tema de o contrabando...
Y li'n dedicó tres seguíus a Tío Chiquín, con muita gracia...